راز و نیاز

کاش میدونستی چقدر لحن عبادتت رو دوست دارم....اینکه انقدر خالصانه به درگاه خدا دعا میکنی...اینکه انقدر با حوصله تک تک کلمات رو ادا میکنی...موقع نماز چشمانت رو میبندی و با اون ته لهجه زیبا با خدای خودت راز و نیاز میکنی....امروز هم وقتی قامت به نماز بستی بی صدا و پاورچین پاورچین خودم رو به پشت در اطاق رسوندم...از لای در به چهره روحانی تو خبره شدم....الله و اکبر که گفتی ناخوداگاه اشکهام سرازیر شدن..تو کلمه کلمه از خدای خودت گفتی و من...غرق در غمی شیرین محو این راز و نیاز اسمانی شدم...مثل همیشه ازت خواستم برام دعا کنی...تو هم مثل همیشه با لبخند گفتی خودت باید برای خودت دعا کنی...نمیدونم چرا حس میکنم تو از خیلیهای دیگه به خدا نزدیکتری....واقعا نمیدونم چرا..