بوی بارون ..عطر یاس
از دیروز یاد بگیر...برای امروز زندگی کن ...و به فردا امید داشته باش.
بوی بارون ..عطر یاس
از دیروز یاد بگیر...برای امروز زندگی کن ...و به فردا امید داشته باش.مالیات...مالیات...مالیات...
انقدر ازین ماه مارچ بدم میاد که فقط خودِ خدا میدونه!!!! چرا؟؟!! چون ماهیه که باید این Tax کوفتی رو بپردازی....هر چی بلا هم قراره نازل بشه دقیقا همین موقع سر ادم میاد!!! یا ماشینت قالت میذاره...یا شغلت رو از دست میدی...یا خونه عیب پیدا میکنه و تعمیرات لازم میشه...یا موقع پرداخت قبوض مختلف و قسط خونه دقیقا میوفته همون تاریخ !!!! از همه ش هم مصیبت تر التماس دعای اون دسته از دوستان عزیزهمیشه حاضر در صحنه هست...که به انواع وسایل ارتباط جمعی بدون توجه به ساعت و زمان در شبانه روز باهات تماس میگیرن و با مطرح کردن انواع و اقسام بدبختیاشون و گاها اجرای مراسم روضه سکینه و صغری و راه انداختن اه و ناله های جگرسوزبلایی به سرت میارن که تا چند روز دچار افسردگی حاد میشی و نمیدونی چه خاکی بریزی روی سر گرفتاریهای مالی خودت و اونا؟! دیشب اومدم بخوابم....یکهو میبینم نفیر تلفن بلند شده...حالا ساعت چنده؟؟ به وقت محلی نزدیک به یک بامداد!!! دوستم اونموقع شب زنگ زده میگه دیدم انلاینی وگرنه تماس نمیگرفتم بخدا...داری ؟؟؟؟ بریزی به حسابم...فردا باید ؟؟؟ دلار بریزم به حساب اداره مالیات هنوز حسابم خالیه...سریع جریمه م میکنن!!!! دیدم نخیر..این رشته سرِ دراز دارد!!! از تخت اومدم بیرون رفتم سراغ پسر بزرگه....چون وضع حساب بانکی خودم خیلی خرابه....دست بدامان اون شدم که بلکه اونمقدار پول رو بریزه بحساب دوستم...لااقل اون بنده خدا نجات پیدا کنه تا ببینیم بعدش چه گلی باید بسر بگیریم با این اوضاع دراماتیک مالی که گریبانگیر 99% مردم شده!!! با این قیمتا و هزینه ها که هر روز دارن بیشتر میشن!!!
اون طفلکی هم یخورده من من میکنه ولی نهایتا چون دوستم رو میشناسه و از مشکلات زندگیش باخبره میگه باشه...من براش ایترنسفر میکنم...یه چند دقیقه ای طول میکشه تا پول جابجا بشه و نهایتا وقتی پوله میره تو حساب بانکی دوستم دوباره تکس میزنه و کلی دعا و تشکر میکنه که اگه امشب پول نمیرسید تا صبح سکته میکردم از نگرانی و این جور تعارفاته که رد و بدل میشه تا ساعت 2 صبح....
حالا اومدم دوباره بخوابم....دیگه فکر و خیال ولم نمیکنه...اینکه چرا باید ما مهاجرا انقدر بدوویم اخرش هم هشتمون گرو نهمون باشه و دوقرون پس انداز نداشته باشیم که بتونیم اخر سالی مالیاتمون رو با خیال راحت و بدون استرس پرداخت کنیم؟؟!! اقای ترودو دوران کرونا تا تونست با دست و دلبازی به یه عده پول دادحالا که خزانه خالیه و کلی از استانها بدهکاری بالا اوردن افتاده بجون مردم و با بالا بردن قیمتها و سخت تر کردن شرایط پرداخت مالیات میخواد جبران مافات کنه!!!! یه جایی خوندم که نوشته بود هزینه تعمیر قسمتی از کاخ محل سکونت خودش و خانواده ش سر به جندین میلیون دلار میزنه و هزینه خوار و بار منزلشون حدود 8 هزار دلار در ماه تخمین زده شده!!!!
واقعا چرا باید انقدر بین ادمها و سبک زندگیشون فرق باشه؟؟!! اینم از اون سوالهاست که هیچوقت جوابی براش نبوده و نیست....خلاصه که دیشب فکرم بدجوری ریخته بود بهم....نتونستم خوب بخوابم....نتیجه ش هم شده بیحوصلگی و سردرد....و نوشتن این واگویه های بی خاصیت...امیدوارم که به بزرگی خودتون منو ببخشین....که یا پیدام نیست...یا وقتی هم که میام سرشارم ازین چرا چرا های بی جواب!!!!
مالیات خر است
این اجنبیها خودشان هم معمولا اسمال تاک شان اینست که یا از مالیات می نالند یا در مورد مسافرت بعدیشان صحبت می کنند
بهله...بهله....
کجایید؟ کاش مینوشتید؟ الهیانقدر شاد باشید که بیایید از شادیها بنویسید
من نگاه قشنگ ومنصفانه تون رو دوست دارم ادمهای که تظاهر نمیکنند دو هیچ از بقیه جلو هستند
همینکه واضح مینویسید و شرایط رو شرح میدید مایه دلگرمی است که شما چقدر صادقانه مینویسید
خیلی ممنونم از از لطفت دوست خوبم...محبت داری.....سپاسگزارم که بمن سر می زنی...
امیدوارم همه چیز خوب پیش بره.
ممنونم همینطور برای شما دوست نازنین...
دیگه غر غر نکنیا
خیلی ناراحتی برگرد کشورت
تا ببینی مردم به چه فلاکتی افتادن
شرمنده...اینجا تنها جاییه که میتونم با صدای بلند فکر کنم...و ایضا غرغر....خدا مردم کل دنیا رو از فقر و فلاکت نجات بده...والا اینجا هم با این اوضاع اقتصادی دست کمی از اونجا نداره...
باز خداروشکر ی نفر پیدا شد بگه تو کانادا هم حکام مثل ترودو کاخ محل سکونتشون رو از جیب مردم درست کردن و اونجام مالیات و گرفتاری هس،،معمولن مهاجرت کرده ها اونقد از ایران دلشون پر است و بیزارن ک ی سره اونجان ولی برای ما ک ایرانیم دل میسوزونن ک بیچاره ایم و گرونیه،،البته ک حکام ایران نالایقن ولی همه جای دنیا تفاوت سطح زندگی بین ادمهای متوسط و ادمهای پولدار زیاده ،،من خودم یکی از دلایل مهاجرت نکردنم همین مالیاته والا ک میترسم نتونم بدم!!!
والا یکی باید بحال مهاجرا دل بسوزونه!!! همه ازینجا رونده و از اونجا مونده هستن!!! باز اوناییکه ایران هستن تکلیفشون روشنه....
مهردخت با همه ی وجودش دلش میخواد مهاجرت کنه از بچگیشم می گفت من ایران نمیمونم، با این وجود یه وقتایی میشینه بدو بیراه میگه به زمین و زمان
فقط بخاطر اینکه در این جغرافیا به دنیا اومدم
میگه چرا من باید از ریشه هام ببُرم، مشکلات غربت رو تحمل کنم، زبان دیگه یاد بگیرم، فرهنگ دیگه و ... که تازه شایدمثل یه بچه ای که همونجا به دنیا اومده و شاید حتی کنار خیابون هم دنیا اومده و کاملاً بی خانمانه حقوق برابر داشته باشم که اونم 100% ندارم .
راست میگه...برای همه مهاجرا خیلی سخته که بیان اینجا و از صفر شروع کنن ...تازه با تحمل این سختیها بازم به حق و حقوقی که باید نمیرسن...دروغ میگن که اینجا هیچ تبعیضی برای مهاجرا قائل نیستن...حرف مفته...عملا برده داریه اینجا ولی شلاق دستشون نیست...یه بلایی سر ادم میارن که همیشه نوون بدووه اب بدووه مهاجر بیچاره هم بدنبالش...بقول یه عزیزی که میگفت اینا عاشق جشم و ابروی هیشکی نیستن...مهاجرا یا باید پول و سرمایه شون رو وردارن بیارن اینجا تقدیم دولت کانادا بکنن یا جون و عمرشون رو...در غیر این دو صورت اصلا راهی به کانادا نخواهند داشت...
من با چشم خودم دیدم چه جوری بعضی ها الکی از این دولت زمان کرونا دلار گرفتند. در حالی که اصلا اینجا هم نبودند و ایران بودند و مثل هلو خرج کردند و زمین خریدند و ... بعد هم که دوره کمک کرونا تموم شد اعلام شد که ارزش نداره ببینیم به کیا اشتباهی کمک کردیم!
بعد تلافیش رو امثال ما طبقه متوسط می دیدم با این مالیاتها و گرونی بعد کرونا. جالب نیست؟ بعد یک سال و کلی ارزیابی سالیانه و... کلی منت مدیرم شرکت بهم 8000 دلار برای سال 2022 پاداش داد اما فقط 4000 و خرده ایش دست من رسید و بقیه اش رو دولت جلو جلو به عنوان مالیات برداشت.
چی بگم؟ اصلا هیچ جا نیست که آدم بگه دیگه همه چی داره درست انجام می شه. همه جا آدم زندگی می کنه بالاخره و آدمها هم مثل هم هستند..
حالا جالبه که خیلیها مثل بمه های من اون 1500 دلار کذایی دوره کرونا رو پس دادن...بعد تازه معلوم شده که انقدر سیستم مالیاتیشون بهم ریخته ست بازم برای بجه ها پیام دادن شمادهنوز بدهکارین!!!! از نظر کارای اداری خیلی داغونن...
ولی این قضیه بی پولی یکی از بدترین مشقت های زندگی بزرگسالی هست. یکی از چیزهایی که من نمی تونم باهاش کنار بیام.
هیشکی نمیتونه باهاش کنار بیاد...واقعا سخته...
یاسی جان سلام
مثل اینکه ناف ایرانی جماعت رو با سختی و مشقت بریدن، هرجا هستن اکثرا دچار چالشهای فراوانی هستن
امیدوارم سالهای پیش رو حسابهات پر و پیمون باشهو تنت سالم و دلت خوش
سلام گلم...اره بخدا ...درست میگی...ما ایرانیها اگه رختمون رو هم عوض کنیم بختمون رو نمیتونیم تغییر بدیم...خیلی ممنونم از دعای خیرت دوست عزیزم...بهترینها رو ب ات ارزو میکنم....
کلا پول دادن سخت هست،کرونا و جنگ اوکراین هم که مصیبت.
کاشکی پول بگیرن و بجاش خدمات بدن!!!! فقط دست بگیر دارن!!!! واسه خدمات نداده شون هم پول میگیرن!!! ذلیل شده ها!!!
ای بابا چقدر سخت . پس درسته آواز دهل شنیدن از دور خوش است ما تو ایران فکر میکنیم کسانی که مهاجرت کردن در نهایت رفاه و آرامش هستند.هرچند خود من هیچوقت به مهاجرت فکر نکردم همیشه غم غربت پدر مادرم که از روستاهای آدربایجان به تهران مهاجرت کرده بودن تو خاطراتم من رو از فکر کردن به مهاجرت باز داشته حتی گاه فکر میکنم حالا که بازنشسته شدم برگردم به روستای پدری
سلامدصفا جان..بخدا بهترین تصمیم رو گرفتی...مملکت خود ادم هر چی باشه بهترینه...خدا هیچ تنابنده ای رو اسیر خاک غربت نکنه...برگرد برو همون روستای ابا و اجدادی خودتون....میوه و سبزی اورگانیک بخور و از اب و هوای خوبش لذت ببر...شاد و سلامت باشی همیشه...
سلام بر بانو یاسی عزیز
خدا خیرتون بده که هوای دوستتون داشتید
و اینکه متاسفانه فشار مالی همه جا هست
حالا کم و زیاد داره
امیدوارم که بهترینها براتون رقم بخوره
سلام سمانه عزیزم. ..خیلی خوشحالم که اینجا میبینمت گلم..بچه ها و همسرت خوبن؟...منم برای تو دوست نازنینم بهترینها رو ارزومندم ...
سلام یاسی
" .امیدوارم که به بزرگی خودتون منو ببخشین....که یا پیدام نیست...یا وقتی هم که میام سرشارم ازین چرا جرا های بی جواب!!!! "
بنویس یاسی
هر چه دوست داری همینجا بنویس
حداقل سبک میشی
توی خودت نگه ندار
چیزهایی که گفتی خیلی تحملشون سخته
خدا رو شکر در ایران علی رغم تغییر خیلی چیزها
هنوز اوضاع مالیات مثل کشورهای دیگه نیست
و مردم می تونن به برکت درآمدهای دیگر کشور
یه نفسی بکشن
می گم یاسی حالا که بچه ها بزرگ شدن اگر مشکل خاصی برای برگشت نداری چرا به برگشت فکر نمی کنی ؟
اینهمه سختی و مرارت و اعصاب خوردکنی رو وقتی ایران بودین داشتی؟
بچه ها که بزرگن و می تونن گلیمشون رو از آب بکشن
زن و شوهر برگردین اینجا لا اقل از اون همه فشار خلاص شین
اینجا هنوز یه لقمه نون پیدا میشه آدم با آرامش بخوره
و خدا رو شکر کنه
هر چی که امکانات اونجا هست الان اینجا هم هست
یه کم کمتر یا بیشتر
بچه ها هم اونجا برای یه آینده بهتر تلاش میکنن
حیف این عمر نیست تحت فشار و استرس بگذره؟
یکی از همکارام که با زن و بچه اش اومده بود کانادا بعد چند سال بتنهایی برگشته ایران
زنش اونجا مونده و دخترش بورسیه یا همچین چیزی گرفته
اما خودش داره اینجا توی اداره ما کیف دنیا می کنه
گاهی که پای حرفهاش و تجربه اش در مورد زندگی در کانادا می شینیم تنمون می لرزه
می گیم ممکنه یه روز اینجا هم اون طوری بشه ؟
بلا دور !!!
سلام مونپارناس جان
سالها پیش یه عزیزی برام فال گرفت گفت تو میری یه کشور دور...سالها اونجا میمونی ولی میبینم که دوران پیری توی ایران خواهی بود...تو هر چقدر هم توی غربت بمونی دوران پیری در کشور خودت خواهی بود....خیلی چیزهای دیگه هم گفت که اونموقع به شوخی گرفتم ولی هر چی میگذره میبینم که هر چی گفته داره با گذر زمان برام اتفاق میوفته...و از همه مهمتر اینکه دیگه چیزی هم به دوران پیری نمونده....
دوستت درست گفته...داقعا که اواز دهل شنیدن از دور خوشست...اگه عقل و تجربه حالام رو همون موقع داشتم اصلا مهاجرت نمیکردم و خودم رو بدست امواج سهمناک غربت نمیسپردم....روزگار غریبیست نازنین..